In 2011 hebben de bijen een nieuwe stal gekregen, want de oude werd langzaam opgegeten door andere beestjes. Met uitzicht op de mooie kruidentuin vliegen ze nu weer fris en monter heen en weer tussen mooi bloeiende kruiden en voorzien ze ons van honing. Bijen en mensen zijn altijd verbonden geweest. De Romeinen hadden al bijen, want honing was toen de enige zoetstof. Ze werden ook gehouden vanwege de geneeskrachtige werking van honing. Bij kleine steekwonden konden er grote problemen ontstaan, vooral als de wond ging ontsteken. Door hier honing op te smeren bleef de wond open en de genezing verliep meestal voorspoedig. Tegenwoordig wordt bijengif ook gewonnen door de bijen in een spons te laten steken. Dan kan het gif worden gebruikt tegen een reumatische aandoening. Nieuw is dat het bijengif in Amerika gebruikt wordt voor de ziekte MS. De resultaten zijn helaas wel wisselend. Propolis waar de bijen gaten mee dichtmaken, wordt gebruikt om eksterogen en puisten te verwijderen. Dit zijn maar enige voorbeelden waarom kruidentuin en bijen bij elkaar horen. Beide hebben een geneeskrachtige uitstraling en uitwerking. Ook voor de boeren is de bij onmisbaar voor de bestuiving van de gewassen. Daarnaast maakt één op de drie boeren zijn/haar eigen drank met de honing en allerlei variaties zijn mogelijk. De meest bekende is Mede. Het houden van bijen is niet primair een heemkundige activiteit maar het past wel in het geheel van aandacht voor oude ambachten en activiteiten die mensen ondernemen om in hun levensonderhoud te voorzien. Voor de symbiose van mens en bij mag daarom op een heemerf best een plekje zijn.
Bron: |