De Mater Amabilis stichting was bestemd om meisjes op eigen benen leren te staan vanuit het katholieke beginsel. De vrouwelijke jeugd moest worden klaargestoomd voor het moment waarin de beschermende invloed van huis en eigen omgeving plaats maakte voor werk of het huwelijk. Om voor plaatsing op een Mater Amabilisschool in aanmerking te komen moesten de meisjes 17 jaar oud zijn en buitenshuis werken. Dochters, die in het eigen boerenbedrijf werkzaam waren, vielen hierdoor af. In dorpen als Goirle ging het dan ook met name om de meisjes die in de fabrieken of als dienstmeisje werkten. Er was een winterprogramma, beginnend in september dat zes maanden duurde. In de winterperiode hielden docenten op medisch-religieus en elk ander gebied voordrachten. In de zomerperiode waren er op twee avonden meer ontspannende activiteiten zoals excursies, film, dans, muziek en dergelijke. Omdat het Amabilis-werk veel steun vanuit de maatschappij ontving was er voldoende geld om de bijdragen voor de leerlingen laag te houden, zodat het financiële aspect geen enkele belemmering kon vormen voor deelname. Deze tekst over de Mater Amabilisschool vonden we op internet en past prima bij de foto van al die mooie meiden die hier afgebeeld is. Welk meisje of vrouw herkent zich of een van de anderen? Dat zouden wij graag willen weten via conservator@erfgoedgoirle.nl . Fotonummer is 136-099.
De andere foto zal wat moeilijker zijn want dit zijn allemaal meisjes van de Jozefschool met juffrouw Peeters. We hopen dat de foto duidelijk genoeg is maar om zoveel meisjes op een foto te krijgen moesten ze wat dicht op elkaar gaan staan. Doet U moeite voor ons? Fotonummer is 135-119. Ook weer via conservator@erfgoedgoirle.nl .
We danken voor hun bijdragen van de vorige fotovragen (het FNV-bestuur) Inge Peperkamp, Guus Kluijt en Kees van Gils. Over het huwelijk kregen we geen enkele melding. Waren het geen Goirlenaren? Woont die familie niet meer hier?
Wie weet nog meer?
In het verleden zijn we op zoek geweest naar andere foto’s. Hieronder passeren ze nog eens de revue. Misschien dat u nog iemand herkent. Een buurman, een oude vlam, een glimp uit een ver verleden. Wij horen graag van u. Maak onze conservator een (nog) blij(er) man.